Haftsonu bol faaliyetli bir haftasonuydu. Babam bilgisayarda oyun oynamama süre getirdi. Anneme sürekli ben napcam dedim durdum. Aklıma hiç birşey gelmiyordu. Arkadaşlarımla da bayağı vakit geçirmiştim. Eee napayım başka derken annem dikiş dikebilirsin dedi. Kumaş verdi. Ama ben hayatımda ilk defa dikiş diktiğim için zor geldi. Tabi yine annemin destekleriyle aşağıdaki kıyafetleri diktik. Bence annem kıyafet tasarımcısı olmalıymış
. Küçükken annem çok severmiş böyle kıyafetler tasarlamayı. Aslında önce ben anneme 2 ben tasaramcı olmak istiyorum dedim ama sonra çok zor geldi bu iş bana. İğneyi bile delikten geçiremiyorum. Ama onu terziler düşünsün. Neyse belki de ben tasarlarım terziler diker:)
Bir de annemden bir şey öğrendim böyle fabrikalarda yapılmayan giyisiler, tek kişiye özel olunca "Haute couture" (Türkçe okunuşu: otkutür) deniyormuş. Ben de bu "kişiye özel tasarım" kıyafetleri çilek bebeğim için tasarladım. Zaten diğer bebeklerime olmaz. Başka da fazla büyük bebeğim yok zaten. Barbie bebeklerim çok ama çok fazla var. bir gün de Barbie bebeklerimi annemle bir düzenlememiz lazımmış. Hepsinin kıyafeti kolu bacağı karışmış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder